Emotionele Eter? Voeding en de hersen-darm connectie

 

Eten is niet alleen verteringsproces, het is een multi-dimensioneel ervaring voor je hele lijf. 

Je hersen registreren reuk, smaak, textuur, wat je hoor, hoe je jezelf voel en wat je op het moment doe. 

De hersen krijgt alle informatie binnen als kleine pakketjes, het eten, de geluiden, de emoties en hoe het voelde om het te eten. De kleine gevoelspakketjes worden verzameld en  worden keurig opslaan als een herinnering. 

Dit is waar de emotie eter in beeld komt. Bijvoorbeeld;

Misschien was het net uit met je eerste vriendje/vriendinnetje als puber en was je erg verdrietig hierom. Misschien had je toevallig net hierna een stukje chocolade, en voor 5 minuten voelde je jezelf wat beter door de chocolade. De suiker in de chocolade verhoogt je dopamine (oa beloning, plezier) en er komt serotonine (oa stemming en eetlust) vrij waardoor je de 5 minuten feelgood meemaakte. 

Verder in je leven, je relatie is net uit en je loopt door de winkel. Je hersen roept chocolade! De hersen herinnert dat de vorige keer in dezelfde situatie heeft de chocolade geholpen om je goed voelen. Dus met alle goede bedoelingen roept je hersen chocolade om je weer te helpen. 

Dezelfde kan gebeuren als je een lied hoor, en je moet spontaan weer huilen omdat het de lied was die gedraaid was op je oma's begrafenis. Of de geur van versgebakken brood dat je herinnert aan de zondag ontbijt met de hele familie. Al deze herinneringen zijn de kleine gevoelsboxen in ons geheugen, en ons hersen roepen die op omdat het gelinkt is aan een eerder gebeurde soortgelijke emotie. 

De trick is om te begrijpen dat dit een reactie is van de hersen op de gebeurtenis/gevoel dat de hersen al eerder heeft meegemaakt. Je kan dit dus ook veranderen in een nieuwe gevoelsbox om zo van slechte gewoontes als emotioneel eten af te komen. Je moet dus voor zijn op je "craving"want die is sterk. Het is goed bedoeld van onze lichaam en hersen, de doel is altijd dat wij ons goed voelen, alleen gaat het soms mis in de link (zenuwstelsel) in de proces..

De eerste stap is om te begrijpen dat we controle hebben over de trek moment door te weten dat het een signaal is van de hersenen die zegt dat we chocolade willen. Weten dat je zelf controle kan nemen en begrijpen dat de chocolade impuls je niet gaat helpen op lange termijn. Op zo'n moment kan je kiezen om een kop thee te nemen en 20 minuten wandelen, of meditatie (of ademhaling oefeningen). Zeg tegen jezelf, als ik na de 20 minuten nog zo nodig dat stukje chocolade wil, dan neem ik een stukje. Maar de kans is groot dat de "craving"weg is. Als je dit elke keer doe wanneer je een impuls krijg, zal je merken dat het met de tijd minder en minder wordt in emotionele momenten. 

Het kost wat tijd en oefening, en het is niet erg als je het niet gelijk onder de knie krijgt. Je hersenen kan redelijk wat tijd vragen om een nieuwe gevoelsbox in te ruilen voor de oude, zeker als je de box regelmatig hebt gebruikt.. 

Leer je triggers te herkennen voordat je het gevoel hebt dat je de controle verlies. Oefening baart kunst en geef vooral niet op! 

Wat is jouw troost pakketje?  laat een commentaar achter!